.

Waarom veiligheidsschoenen verplicht zijn !

Waarom voetbescherming een cruciale factor dient te zijn binnen een goed uitgebalanceerd pbm beleid?
Gelukkig is de tijd dat bedrijven veiligheid enen persoonlijke beschermingsmiddelen bestempelden als een “noodzakelijk kwaad” stil maar zeker voorbij. Doch, als we specifiek naar veiligheidsschoenen kijken, wordt er nog vaak nonchalant omgesprongen met veiligheid en welzijn. In het merendeel van de gevallen wordt er slechts één type “opgelegd” aan de werknemers, in het beste geval in een hoge en een lage uitvoering.

Uiteraard is het praktisch niet steeds haalbaar dat iedere werknemer zomaar zijn eigen veiligheidsschoen gaat kiezen. Daarenboven is het aanbod van veiligheidsschoenen zo gediversifieerd dat wellicht niet iedereen de “kennis” heeft om te kunnen oordelen of de gekozen veiligheidsschoen voldoet aan de correcte veiligheidseisen enen -normeringen. En dit rekening houdend met de risico’s die voortkomen uit de risico-inventarisatie en –evaluatie.

Naast veiligheid wordt welzijn en ergonomie een steeds belangrijker punt in het beleid van ondernemingen, en daar kunnen veiligheidsschoenen een beduidende meerwaarde bieden. Een toenemend aantal bedrijven laten alle medewerkers op individuele basis veiligheidsschoenen aanmeten of stellen pasreeksen ter beschikking. De voet ligt nu éénmaal aan de basis van het “bewegingsapparaat” en bijgevolg is het geen overbodige luxe om medewerkers te voorzien van een goed passende schoen, al dan niet voorzien van een aanpassing. Dit kan vaak de nodige fysische problemen oplossen, die verder reiken dan de typische voetenklachten. voorbeelden hiervan zijn lage rugklachten alsook schouder-, nek-, heup-, knieklachten. Dit soort klachten resulteert vaak in arbeidsverzuim, met alle daaraan verbonden kosten.

Welke zijn de meest voorkomende problemen bij voetbescherming?
Gemiddeld heeft 10 à 15% van de werknemers problemen met veiligheidsschoenen.
De problematieken kunnen opgedeeld worden in 3 domeinen:

1. Pasvormproblemen (schoengerelateerd): uit studie’s blijkt dat zowat de helft van de pbm gebruikers de verkeerde schoenmaat draagt, zowel lengte- als breedtemaat in acht genomen. Dit is eenvoudig op te lossen door de schoenen correct te laten opmeten en zo het juiste schoeisel te dragen.

2. Fysische problemen (lichaamsrelateerd): overvloedig zweten, abnormale eeltgroei en huidaandoeningen. Doorgaans zeer persoonlijk en wordt meestal niet door de schoenen zelf veroorzaakt. Verder spelen fenomenen zoals gewrichtsslijtage door ouderdom, spierverslapping, persoonlijke conditie en overgewicht ook een belangrijke rol in de gevoelsbeleving van het “veiligheidsschoenen dragen”.

3. Psychologische bezwaren: helaas dienen we nog vaak vast te stellen dat mensen vooroordelen koesteren tav het dragen van veiligheidsschoenen. Dit probleem wordt meer enen meer ondervangen door ’het verhoogde comfort van veiligheidsschoenen die ook qua esthetiek meer neigen naar het particulier aanbod.

Kan het zijn dat ik een andere schoenmaat heb wanneer ik overschakel van schoenen?
Inderdaad. De verklaring zit hem hoofdzakelijk in de breedte van de leest. Het is namelijk een trend dat fabrikanten die nieuwe schoenen, meestal uitgerust met nieuwe technologie, op de markt brengen, deze ook vaak onmiddellijk uitbrengen in/op een bredere leest. Gebruikers met een “net iets bredere voet”, die dus vroeger een iets grotere schoenmaat bestelden, daar die wat meer ruimte gaf, hoeven dit “plots” niet meer te doen. Een andere vaststelling is dat “nieuwe technologie” schoenen vaak iets groter zijn qua lengte, dan een soortgelijke schoen uitgevoerd in oude technologie. Dit is hoofdzakelijk te verklaren door de kunststof neus dewelke een héél stuk massiever uitgevoerd is (lees “dikker” is) dan zijn stalen broertje, en dit om dezelfde mechanische sterkte te kunnen bieden. Doch als je de “binnenafstand” meet tussen het hieluiteinde en de beschermneus, zijn deze identiek.